Ervaringen HipHelpt
Lees hier de verhalen van de hulpvragers en hulpbieders van HipHelpt Nijkerk. De dingen die ze meegemaakt hebben en waar ze andere mensen mee hebben geholpen. Komt één van de situaties overeen met die van jou, neem dan contact met ons op. We kunnen en willen jouw ook graag helpen.
Verhaal 1 - Buren klaagden over muizen
" In de zomer zijn we met zes hulpbieders, tussen de 11(!) en 47 jaar, aan de slag gegaan bij een weduwe met drie kinderen in de tienerleeftijd. Er stonden heel veel spullen in de tuin. Oude fietsen, meubels, een met water volgezogen matras, een fornuis en heel veel tassen met kleding. Alles was nat, door buren werd geklaagd over muizen en zo’n tuin vol met spullen is ook niet prettig wonen. De tuin moest dus leeg. Handen uit de mouwen en in de werkhandschoenen.
We hebben drie keer een grote kar vol met spullen kunnen weggooien. Voor meer was helaas geen budget. De klus wordt nog een keer vervolgd in de hoop de hele tuin te kunnen leegruimen. Het was lastig communiceren met de hulpvrager aangezien ze de Nederlandse taal niet machtig is. Toen we weggingen bleek uit de blik in haar ogen dat ze heel blij was met de hulp die ze kreeg.
Ik ben blij dat we deze mevrouw alvast een beetje hebben kunnen helpen. Goed om dit samen te doen en superfijn dat Koen (11) en Daan (12) erbij waren. De hulp wordt vervolgd."
Verhaal 2 - Win/Win situatie
" Altijd maar dat boodschappen doen, wie heeft daar nou plezier in? Zeker in Coronatijd, met een mondkapje op, niks aan. Sinds ik met een oudere dame regelmatig op stap ga om de dagelijkse boodschapjes te doen, ben ik daar toch wel anders naar gaan kijken.
Inmiddels loop ik al een paar jaar met mevrouw naar de winkels en begrijp ik een beetje waarom het belangrijk is. Want binnen lijk je wel opgesloten in je eigen huis, maar als je naar de groenteman gaat, maak je weer deel uit van de wereld. Onderweg zeggen mensen je gedag, word je herkend, luisteren mensen naar je. In je huis is je wereld beperkt, maar buiten zie je wat er in je omgeving gebeurd. Dan kun je weer meepraten. Als je naar buiten gaat, is het belangrijk hoe je eruit ziet en heb je een reden om je zelf goed te verzorgen. Dat geeft een goed gevoel.
Ondanks dat het moeilijk is om elke keer moed te verzamelen, ook als je na een half uur eigenlijk al weer uitgeput bent, wil je die boodschappen doen. Want ja, wat moet je anders? Zitten en wachten? Het is bijzonder om met mevrouw op stap te gaan. Ik vind het fijn, dat ik iets voor haar kan betekenen. Zoals bij al het vrijwilligerswerk zit de waardering in een glimlach en het blijde gezicht als er weer verse bloemen op tafel staan. In het haastige leven van alledag is een ochtend met mevrouw voor mij vooral ontspannend, gewoon bezig zijn met het moment. Hoe waardevol is dat!
Dus ja, een echte Win - Win situatie.
Verhaal 3 - Een heel speciale hulpvraag
"Afgelopen december zat heel Nederland in een lockdown. Er was niet veel te beleven, totdat er een hele leuke bijzondere hulpvraag van HipHelpt binnenkwam, via de HipHelpt-app op de telefoon van mijn moeder.⠀
⠀
Toen de afspraak gemaakt was kwamen we daar voor de eerste keer. Ik leunde over het hek en zag vier blaffende honden staan. De eigenaar van de dieren kwam het huis uit en heette ons welkom. Ik ging op onderzoek uit en zag als eerste een enorme volière met verschillende uilen en fazanten. Daarna kwam ik alpaca’s samen met kippen en kalkoenen tegen. Verder waren er nog enorm veel andere dieren en dat midden in de stad! Ik voelde mij op dat moment al thuis tussen de dieren.⠀
⠀
We begonnen met voeren: biks, wortels, brood, groente en fruit. Verder gingen we binnen nog even praten met wat lekkers, en mocht ik de katten aaien. Geweldig vond ik dat! We kwamen elke week en ik genoot ervan om mensen te helpen en tegelijkertijd gewoon ongeveer twee uur tussen de dieren te zitten. Fijn voor ons allebei!"
Dit was een mooie ervaring van een heel jonge hulpverlener (10 jaar) die hielp bij een heel speciale hulpvraag en leuke hulpvraag.⠀
Verhaal 4 - Glimlach momentje op de helpdesk
"Het is maandagochtend iets voor 9 uur. Ik leg mijn telefoon klaar, klap de laptop open en ga naar de site van HipHelpt. Wat zou er vandaag op mijn pad komen? Ik bekijk de openstaande hulpvragen en bel met één van de contactpersonen.
Dan gaat om iets over half 10 de telefoon. Ik hoor een damesstem. Zij legt uit dat zij het nummer van HipHelpt belt, omdat zij een flyer heeft gelezen. Ze vraagt zich af of wij iets voor haar kunnen betekenen. Belangstellend luister ik naar haar verhaal. Haar broer is langdurig ziek en opgenomen in het ziekenhuis. Ze wil graag wekelijks bij hem op bezoek. Begrijpelijk. Tot nu toe ging zij met het openbaar vervoer, omdat zij geen auto kan rijden. Het reizen, samen met de zorgen over haar broer, breken haar op. Ik merk aan haar stem dat ze erg vermoeid en overbelast is. Want als ik iets doorvraag, kan ze haar tranen niet meer bedwingen. In haar netwerk heeft zij niemand die met haar kan rijden.
Ik begrijp haar situatie. Natuurlijk willen wij haar proberen te helpen. Ik leg haar uit wat HipHelpt in deze hulpvraag kan betekenen. We kunnen proberen bijvoorbeeld twee of drie hulpbieders te zoeken die bij toerbeurt met haar kunnen rijden. Dit zal dan zijn voor een afgesproken periode van 3 maanden. Tijdens deze periode evalueren we een aantal keren hoe het gaat en of de vervoershulp nog steeds nodig is. Mevrouw stemt hiermee in. Ook gaat zij akkoord met het vergoeden van de kilometers die de hulpbieder voor haar moet maken.
Na dit telefoontje ga ik direct aan de slag met het uitzetten van deze hulpvraag. Ik maak een beschrijving, zet de vraag anoniem op de site en benader een aantal hulpbieders. Wat zou ik het deze vrouw ontzettend gunnen als er een aantal mensen zijn die haar af en toe bij haar broer willen brengen voor een kort ziekenbezoek…
Nog geen uur later mailt één van de hulpbieders mij terug dat zij wel wekelijks wil rijden voor een bepaalde periode. Wat bijzonder!
Het wordt helemaal bijzonder als ik na een aantal weken bij de feedback teruglees dat de hulpvraag goed verloopt. Hulpbieder en hulpvrager hebben leuk contact en mooie, waardevolle gesprekken tijdens de ritjes van en naar het ziekenhuis. Dit is één voorbeeld van de glimlachmomentjes bij de helpdesk."
Verhaal 5 - geven en tegelijk ontvangen
"In het najaar van 2017 reageerde ik op de vraag in de app van HipHelpt: 'Blinde vrouw zoekt iemand die om de week wil komen voorlezen.' Dat doe ik nu dus ruim 4,5 jaar. Naast dat het gezellig is, leer ik veel van Truus.
Ik leer dat alle enveloppen hetzelfde voelen. Of het nu van de bank is, de postgiroloterij of een wijziging in de afspraken met het ziekenhuis. Ik leer dat een blindengeleidehond geen luxe of hobby is, zoals de gemeente indiceert met huishoudelijke taken, maar een mobiliteitshulpmiddel om deel kunnen te nemen aan het sociale leven, of je te kunnen verplaatsen voor een ‘frisse neus’.
Ik leer dat als je blind bent, je nog erg kan genieten van bloemen: voelen hoe ze groeien, ruiken en je een voorstelling maken van de kleur. Ik leer dat kleding hetzelfde aanvoelt, maar dat je niet weet of de kleuren bij elkaar passen. Ik leer dat je ondanks een handicap nog veel kan betekenen voor anderen: in je huis een dakloze opnemen of een asielzoeker, crisisopvang zijn voor een puber, inzamelen van kleding en blindenstokken voor Kameroen en meegaan met het transport om het daar te brengen bij een (door de stichting Fakkel) opgerichte blindenschool. Ik leer dat je een geweldig goed geheugen moet hebben om telefoonnummers te onthouden en aanbiedingen uit de plaatselijke folders. Ik leer ook dat je anderen gerust om hulp kan vragen. De meeste mensen willen graag wat voor je doen.
Jij op jou beurt helpt anderen waar je dat kan en die het op andere vlakken moeilijk hebben. Dit contact is een verrijking naar twee kanten."
Een heel mooi verhaal van Ine die via HipHelpt (één van onze Ndb projecten) zoveel kan geven en tegelijk zoveel mag ontvangen.
Verhaal 6 - maatschappelijke stage
"Ik merk dat mensen bij wie ik kom, blij zijn met de klusjes die ik voor hen kan doen omdat zij zelf geen mensen hebben die het voor ze kunnen doen."
Jesse heeft zijn maatschappelijke stage bij HipHelpt gedaan en vertelt zijn verhaal in een korte video. Bekijk deze korte video hier en luister naar wat Jesse tijdens zijn stage ontdekt heeft.